Het was weer een bijzondere week. Charlotte heeft afgelopen donderdag haar Bachelors papiertje gehaald. Dat was natuurlijk een grootse happening en na afloop werd er nog lang nageborreld en gegeten. Zoals een andere ouder zei: eindelijk krijgen we wat rendement uitgekeerd op onze lange termijn investering. Maar we waren het er ook over eens dat het rendement nog moet worden opgevoerd, dus ze moet ook haar Masters nog halen. Ik heb begrepen dat de hoogleraar Klein-Nijenhuis dat wel ziet zitten, dus ik zou zeggen: kat in't bakkie!
En dan nu de titel van deze Blog. We zijn gisteren naar de tentoonstelling over Afghanistan geweest in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Er zijn niet erg veel voorwerpen, maar de mooie gouden kunsstukken maken wel indruk. Het beste aan de tentoonstelling vond ik dat je een prima beeld krijgt van de vroege historie van Afghanistan, met de invloed van de Grieken, de Chinezen en de mensen uit India. Het is jammer dat de Afghanen in het verleden niet echt een historisch besef hadden, anders zou er veel meer van de geschiedenis bewaard zijn gebleven. Noord-Afghanistan lag op de beroemde zijde-route en heeft daardoor een lange historie. Het zuiden van Afghanistan, waar het nederlandse leger nu probeert te helpen, heeft eigenlijk nooit een belangrijk rol gespeeld.
Nadat we de tentoonstelling hebben bekeken zijn we naar het concert gegaan en 's avonds hebben we bij een Indiaas restaurant gegeten. We hebben even getwijfeld over het Thais restaurant er naast, maar met de blog van Annelies in het achterhoofd besloten om dat maar niet te doen. Na haar verblijf in Thailand zal ze ons vast een fantastische Thaise maaltijd kunnen voorzetten.
PS.
Ik heb Poseidon verteld dat we eerst in de "Blaffende Vis" wilden gaan eten. Het duurde even voor hij het begreep, hij dacht dat we een blaffende vis wilden eten. En dat kan volgens hem niet omdat, a) vissen niet kunnen blaffen, en b) ze ophouden met blaffen zou gauw je ze wil gaan eten. Hij was in ieder geval blij dat we er niet waren gaan eten, want hij vindt het niet diervriendelijk om een restaurant zo te noemen. En passant vertelde hij mij ook nog een nieuwtje, maar ik mag het nog niet verder vertellen. Hij gaat een film maken die een zware aanklacht is tegen het animisme of animalisme of zoiets. In ieder geval zegt hij dat hij de hypocrisie in de dierenwereld aan de kaak wil stellen om er voor te zorgen dat de vissen net als vroeger weer meer te zeggen krijgen. Via infiltraties in het verre oosten is hij er in geslaagd overal opstandige cellen op te richten die de wereld revolutie moeten beginnen. Hij wil zijn film dus in nederland op de televisie brengen. Ik ben bang dat de hele wereld dan over Nederland heen zal vallen, dus ik heb gelijk Maxime ingelicht. Hij heeft met JP overlegd en er is al een rampenplan gestuurd naar alle burgemeesters in Nederland en ook naar de ambassades in het buitenland. Met name concentreert men zich op Thailand omdat daar al enkele subversieve elementen zijn gesignaleerd. Ik hou jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Afghanistan.... hm, dat zou ook een bijzonder uitwisselingsjaar kunnen zijn, toch? Maar over de film dus: ik denk dat de vissen wel voor zichzelf kunnen spreken. (Zie Poseidon) Er bestaan gewoon teveel misverstanden over het animalisme. Eigenlijk zou die 'filmmaker' gewoon eens een hartig woordje met een dier moeten hebben (ik suggereer Poseidon vanwege zijn kalmte en wijsheid). Zo worden beide kanten van het verhaal teminste goed begrepen. Wij weten immers toch dat dieren best kunnen praten maar ze daar gewoon geen behoefte aan hebben. Nouwja, op een paar speciale gevallen, zoals een specifieke goudvis, na dan. De groetjes aan die Bpla Souwai die in Veldhoven in een vissenkom rondzwemt en feliciteer Charlotte van me!
x Lies
Een reactie posten