Schapen en Paarden

Na weer een ritje Leiden heb ik het nu wel gehad, geef mij maar het rustige Brabantse Land. Barteld kan nu in ieder geval rustig slapen in zijn eigen bed en dat is wel zo goed voor zijn (gemoeds)rust. De wasmachine heb ik ernstig toegesproken en hij heeft mij beloofd dat hij niet weer aan de wandel zal gaan. Het was hem wat teveel geworden, de verhuizing van de eeuwige rust in Groningen naar een studentenwoning in Leiderdorp waar ze alleen maar commentaar op hem hadden. Uiteindelijk heeft een wasmachine ook een ziel en van al dat ronddraaien zou een normaal mens ook gek worden.
Zo langzamerhand wordt dat nog wel iets in Leiderdorp, de kabel is bijna aangesloten en het internet werkt ook al bijna. En daarnaast wordt er ook nog hard gestudeerd en heeft Barteld al bijna zijn eerste tentamens gehaald. En hij heeft bijna zijn eerste wedstrijd geroeid. Je zou bijna geloven dat het nog wel goed komt met hem. Oh ja, hij heeft ook al bijna zijn rijbewijs gehaald.

Maar goed, nu weer terug naar het eenvoudige Brabantse Land. Het was dit weekend prachtig weer en dus ben ik er op de fiets op uit gegaan. Dat was ook om mij even af te reageren, want door mijn blessures kon ik dit jaar niet meedoen aan de halve marathon van Eindhoven, terwijl het prachtig weer was. Wel heb ik 's morgens nog even zelf gelopen en daar was ik niet ontevreden over (rondje kanon in 37:18). 's Middags ben ik dus maar een eindje gaan fietsen, Jelly moet hard ploeteren voor haar cursus, dat is tot de kerst afzien.
In deze tijd van het jaar kan de herfst schitterend zijn. Lange schaduwen en veel goudkleurige tinten. De bomen vertonen allerlei schakeringen tussen groen en bruin, je zou er poëtisch van kunnen worden. Verder staan de schapen natuurlijk in het weiland, maar ook, zoals gewoonlijk diverse weilanden met paarden, een normaal verschijnsel in Brabant.

Deze week staan er geen spannende activiteiten op het programma. Maar zaterdag vertrekken we naar Parijs om daar een weekje rond te kijken. En daarna ga ik naar Washington om Bush eens de waarheid te vertellen over zijn aanpak van de problemen in Irak. Ik moet namelijk toch in de buurt van het Witte Huis zijn, dus kan ik in het weekend net zo goed even langsgaan. Maar als hij nog ligt te slapen ga ik wat anders doen, want er is in die stad heel veel te zien en daar moet je van profiteren. Dus over een paar weken zal ik wel verslag doen van mijn reizen.

Het student in Leiden

Na het afleveren van weer een partij spullen bij Barteld in Leiden heb ik snel nog even een paar foto's kunnen maken van zijn kamer. Zo kun je zien hoe de kamer er ongeveer uit ziet. Redelijk netjes in de hoek waar hij geacht wordt te studeren. Omdat hij nog geen bed heeft, is de andere hoek iets minder netjes op het moment, maar dat moet je hem maar vergeven.

Dat bed dat moet dus het komend weekend worden vervoerd, dus dan zal ik me weer in het koekblik persen, samen met een verzameling hout, matrassen en andere losse onderdelen die we dan ter plekke weer in elkaar moeten zetten. Wij sliepen vroeger op een kratje bier, maar ja, het student wil tegenwoordig luxe anders kan het niet meedoen met de rest.
Als je uit het raam kijkt het je een prachtig uitzicht. Links het uitzicht zoals het nu is en rechts zoals het moet gaan worden. Helaas was toen de batterij leeg, anders had ik nog een voorbijroeiende takkebos van eerste jaars dames in een C-4 kunnen laten zien. Ik hoop voor ze dat ze over een jaar wat meer gelijkheid hebben in de haal, anders zie ik ze nog geen blik trekken.


En dan zijn er de kleine aanloopproblemen. het is namelijk niet eenvoudig om een wasmachine onder controle te krijgen. Als je hem niet eerst vriendelijk toespreekt en een glas bier aanbied, kan hij agressief worden. De wasmachine van Barteld stond hem dus vandaag bij de deur op te wachten en hij was heel erg chagrijnig. Slechts na een bezwerende toespraak vanuit Veldhoven was hij bereid zijn plaats in het hok weer in te nemen. Komend weekend komt de psycholoog kijken of er nog iets aan te redden valt.

Weaning

De vorige keer was het heftig met die gedwongen beademing, maar deze keer ging het veel soepeler. We mochten zelf meeademen en daarna ging de apparatuur zelfs alleen maar ondersteunen op ons commando. Maar eerst de theorie. Zoals je weet bestaan de longen uit alveoli (longblaasjes) en die hangen weer aan de bronchi. Daarboven zit de trachea (luchtpijp) en natuurlijk de larynx (strottenhoofd). De trachea wordt afgesloten door de pharynx, die weer bestaat uit de nasopharynx, de oropharynx en de laryngoparynx. Wie dat allemaal zijn weet ik ook niet, maar de epiglottis voorkomt dat het eten in de oesophagus (slokdarm) komt. Het schijnt dat de engelsen daar ook wel gullet tegen zeggen. Gelukkig worden de longen beschermd door pleura, hoewel daar een gat in kan komen en dan heb je een ARDS (Acute Respiratory Distress Syndrome). Daar heeft dat arme jongetje in onze demo-ruimte last van, maar gelukkig komt hij er dankzij onze fantastische Oxylog 3000 snel weer bovenop. Dat komt omdat we daarmee de juiste beademingsstrategie kunnen toepassen (eerst IPPV, daarna SIMV om weaning te bereiken). Bovendien voorkomen we dan een barotrauma en rupture van de alveoli. Zo zie je maar weer, je leert er iedere dag weer bij. Vooral mijn engels is door deze cursus behoorlijk verbeterd., dankzij Joseph Fitzgerald.
Zoals gezegd mochten we nu zelf het ademhalingsritme bepalen en dat is een stuk aangenamer. Wel heb ik mijn filter zo ongeveer helemaal gevuld met mucous (spuug). Maar dat is de volgende week wel weer droog als we het laatste deel van de cursus hebben. Oh ja, ik heb ook geleerd dat een baby géén kleine volwassene is en dat je een baby heel eenvoudig kunt opblazen. Helaas was er geen baby voorhanden en kon dit onderdeel niet geoefend worden. Wel hebben we behalve een dubbele volwassen kunstlong ook een hele schattige baby kunstlong.
Het afgelopen weekend hebben we door de modder gebaggerd om Barteld in zijn nieuwe kamer te installeren. Bij gelegenheid zal hij wel eens foto's maken die ik in de marge kan toegevoegen. Het uitzicht op de bouwkeet is magistraal en als het regent kun je dat heerlijk op het platte dak horen kletteren. Ook heeft hij een fietsenstalling voor zijn kamer en gelukkig hoeft hij zijn fiets daarvoor maar 1 trap op te zeulen. Staat hij wel onder een afdak en dat kun je op de derde verdieping niet zeggen. Ik neem aan dat de verf op de deur volgende week wel is opgedroogd, ik heb niet alles er af geveegd. En de openslaande tuindeuren naar het platte dak waar je niet op mag lopen, en die door mama zwaar waren ontregelt, zijn nu door Barteld ook weer hersteld. Hij was bang dat hij anders ruzie zou krijgen met zijn huisgenoot. Gelukkig is er een dame in het appartement, die kan de boel een beetje schoonhouden en het eten verzorgen. Want daar komt een beetje een roeier natuurlijk niet aan toe. En mocht hij binnenkort weer eens thuis komen dan mag hij de zooi die hij heeft achtergelaten op de kamer opruimen, want zo kunnen er zeker geen 4 polen gehuisvest worden. De komende week nog het fornuis en de wasmachine brengen en dan zijn we er vanaf. Moet Charlotte nog even haar bachelors halen en dan kunnen we met een gerust hart afreizen naar Parijs. Dat is de lichtstad, zeggen ze, maar dat zijn onnozelen die nog nooit van Eindhoven hebben gehoord.
Natuurlijk ben je erg nieuwsgierig naar de betekenis van weaning, ik zal je dan ook niet langer in spanning houden. Weaning betekent langzame ontwenning. het schijnt dat je na een tijdje kunstmatige beademing het zo prettig vind dat je niet meer zonder wil. En dan moet je de patiënt dus gaan weanen. Hetzelfde geldt voor kleine meisjes die een tijdje in Engeland hebben gewoond.

Vlijtig Liesje

Sommige dingen gaan vanzelf, andere moet je even een zetje geven. Het vlijtig Liesje deed het binnen prachtig, maar kreeg daarna last van luis en alle bloemen vielen uit. Maar nadat hij buiten was gezet, begon hij opnieuw op te bloeien en alle luis verdween. We hopen nu dat hij binnen de winter goed doorkomt en dan kan hij ons volgend voorjaar opnieuw bloemen gaan geven.

Bos

Eerst maar even de dagelijkse beslommeringen opnoemen voordat ik de politieke situaties in Nederland ga beschrijven.

Zojuist een stevige ruzie met Poseidon uitgevochten. Iemand heeft hem verteld wat het adres is van mijn weblog (Annelies???) en via zijn laptop in de vuurtoren had hij gelezen wat ik heb geschreven over zijn intelligentie. Hij dreigde uit de kom te springen en mij een klap op mijn kop te geven. Hij liep helemaal rood aan. Bovendien kon het nooit kloppen van die veters, want hij doet 's avonds altijd zijn pantoffels aan. Ik heb dus moeten beloven nooit meer achter zijn rug om praatjes rond te strooien. Daarom wil ik hierbij even rectificeren: goudvissen zijn net zo slim als mensen en zeker Poseidon heeft een bovengemiddelde intelligentie.
Ik had hem natuurlijk nooit draadloos internet moeten geven, maar ja, die kabel uit de kom was ook geen gezicht. Goed, laten we het er niet meer over hebben.

Barteld heeft deze week zijn cadeau's gekregen: een laptop en loopschoenen. En hij is er maar wat blij mee, de schoenen heeft hij vanmorgen uitgeprobeerd in een rondje rond de kerk en de laptop heeft hij gisteren al helemaal aangesloten. De resterende software is in bestelling en dan kan hij eindelijk zelfstandig op kamers gaan wonen. Daarvoor moeten we wel eerst nog even heel Nederland doorreizen om hem de nodige apparatuur en meubilair te bezorgen. Vanaf 1 oktober kan hij in zijn hok en dan willen we hem ook een paar dagen niet meer thuis zien.
Zelf heb ik vanmorgen maar weer eens hard gelopen, rondje kanon. Ik hem mijn GPS maar niet meegenomen, want hard gaat het op dit moment zeker niet. De halve marathon van Eindhoven moet ik dus helaas dit jaar laten schieten.

En dan moet ik voor Annelies toch nog even iets kwijt over de politieke situatie in Nederland, want dat zit mij hoog. Er is een actie gestart "stop Bos" (www.stopbos.nl). Autorijdend Nederland is boos want er komt niet meer asfalt bij en ze moeten wel 1 tot zelfs 2 cent meer gaan betalen voor een liter brandstof! De hele wereld gaat naar de verdoemenis omdat er teveel auto's zijn, maar de automobilist vindt dat het geld dat wordt verdient door deze maatregel moet worden gebruiklt om meer auto's te laten rijden. Het moet toch niet gekker worden! Er worden ook fantastische argumenten gebruikt, zoals: "laten ze eerst die vervuilende diesel van mijn buurman aanpakken, ik heb net een schone diesel gekocht en die geeft veel minder uitstoot". Verder heeft de actiegroep gezegd dat uit onderzoek is gebleken dat er het laatste jaar 10% meer files zijn gekomen. Later hebben ze toegegeven dat dit niet waar is, maar ze vonden dat zo'n leugen in het kader van deze actie gerechtvaardigd is. Daarom hebben ze dus de actie "stop Bos" opgezet, omdat ze zeggen dat Wouter Bos het kwade genius is achter deze maatregelen. De ANWB doet niet mee aan de actie en waarom niet? Wel, omdat de ANWB nooit acties tegen mensen steunt, maar ze staan wel volledig achter de doelstelling, notabene! Als je niet wist dat er ook nog goede dingen door de ANWB worden gedaan zou je acuut je lidmaatschap opzeggen. Rita Verdonk (!) heeft al gezegd dat onder haar bewind het snel zou zijn afgelopen met de files. Helaas is haar politiek inzicht niet al te groot, want de dag dat de VVD zijn asfalt plan heeft gepresenteerd begon het gedonder rond haar persoon en heeft dus niemand aandacht gehad voor dat asfaltplan. Dat is dan nog weer een geluk bij een ongeluk.
Wat ik dus wil zeggen is dat mijn waardering voor Wouter Bos behoorlijk is gestegen (geen stemadvies), al vind ik dat hij verder had moeten gaan door een volle euro extra bij een liter benzine te eisen. In ons land zijn er helaas nog maar een paar mensen die het echte probleem berijpen: onze mobiliteit is te hoog en dat gaat ten koste van het milieu. Oftewel, wij zijn bezig met een langzame zelfmoordactie. Er moet dus iets radicaal veranderen, anders dan overleven wij de komende eeuw niet. Het probleem van de vergrijzing is minuscuul vergeleken bij het milieu probleem. Het gaat niet om economische groei, maar om het vinden van een nieuw evenwicht tussen mens en natuur. Helaas is dit nog geen thema in de politiek en gezien de huidige discussies in de tweede kamer zijn de onbenulligen aan de macht. Gelukkig probeert Wouter een voorzichtig stapje in de goede richting te zetten. En Harry Potter volgt wel zolang zijn normen en waarden niet worden aangetast.
En ik ga morgen weer op mijn fiets naar mijn werk.

Lucht

Deze week voor het eerst aan een beademingsmachine gehangen. Eerst een Emergency Care apparaat en daarna eentje uit het ziekenhuis. Dat valt niet mee. Eerst kreeg ik niet genoeg lucht, mijn longinhoud is wel 2 keer zo groot als die van mijn (kleine) collega's. Als mij dus iets ergs overkomt dan moet het ambulance personeel weten dat ze het volume op de Oxylog maximaal moeten zetten. 15 keer per minuut is wel voldoende. Maar daarna had ik zo ongeveer hetzelfde ingesteld op dat apparaat van de concurrent. Die probeert met je mee te ademen: ik zat zo ongeveer tegen het plafond! Als ik niet op tijd dat ding uit mijn mond had gerukt was ik de hele zaal door geblazen. Maar alles bij elkaar een goede leerschool om te weten wat voor apparatuur je de patienten voorzet. Hopelijk zal ik het zelf nooit nodig hebben, want het is geen pretje als iets anders bepaalt hoe jij moet ademen. Ik ben er fors verkouden van geworden.

Het is hier nu prachtig weer, beter dan in Engeland, zoals overigens alles hier beter is dan in Engeland. Oh wat zijn die engelsen blij, ze mogen hun slappe piswater in pints blijven tappen. En ook mogen ze ounces blijven gebruiken, hoewel niemand in de rest van de wereld weet waar ze het over hebben. Het wordt tijd dat iemand de kurk er uit trekt, dan zakt dat eiland naar de bodem van de oceaan (Annelies doe je plicht). Maar daar gaat het nu niet om. Prachtig weer dus dit weekend en daar genieten we nog maar even van. Gisteren hebben we op het museumplein onze bammetjes opgegeten. Helaas was de viszaak op de hoek van het Stedelijk verdwenen, dus mama in tranen. Vloeken en tieren, je weet hoe dat gaat. Op de terugweg zagen we gelukkig dat hij alleen maar was verplaatst in de richting van het Rijks. We waren bijna uitgestapt om alsnog ons broodje paling te gaan halen, maar dat bewaren we dan maar voor de volgende keer dat we weer naar het concertgebouw gaan. Over vis gesproken, met Poseidon gaat het nu werkelijk heel goed. Ik begrijp nu ook waarom hij na het vertrek van Annelies zo zenuwachtig was. Iedere keer dat mama zei: "zullen we morgen vis eten?" dacht hij dat hij aan de beurt was omdat Annelies er niet meer is om hem te beschermen. Maar ik heb nu een goed gesprek met hem gehad en uitgelegd dat: a) hij veel te klein is voor een maaltijd, zelfs voor twee personen, en b) hij sowieso niet te vreten is door het smerige voer dat hij iedere dag krijgt. Hij zwemt nu weer vrolijk zijn rondjes. Wat ik hem niet heb verteld, is dat ik begonnen ben met een mestprogramma waardoor hij over een half jaar zo groot moet zijn dat we daar met gemak een maaltijd aan hebben. Voorlopig heeft hij nog niets in de gaten en hapt hij nog dagelijks al het voer weg dat ik hem geef. Wel klaagt hij er over dat zijn schoenen knellen, maar ik heb uitgelegd dat dat fantoom pijn is. Gelukkig zijn goudvissen zo dom dat ze na 7 seconden vergeten zijn wat je ze hebt verteld en daardoor kwam hij er niet aan toe te vragen wat dit betekent. Vanacht zal ik de veters uit zijn schoenen halen als hij slaapt, dan merkt hij niets meer van dat knellen.

Fietsen scoort!

De fietsenwinkel is op dinsdag dicht. Wat zeg je? DE FIETSENWINKEL IS OP DINSDAG DICHT!!!! Zo wordt het dus niets met de files en het stimuleren van het fietsen. Hier moeten hullie in Den Haag en vooral die hollandse Harry Potter eens iets aan gaan doen.



"Schat, ik dacht dat je een fiets zou kopen en nou zie ik je terugkomen met een auto"

"Ja, dat klopt. De fietsenwinkel bleek vandaag gesloten, maar de garage daarnaast was wel open. Dus ben ik uit verveling maar eens binnengelopen. En toevallig kwam ik daar Hans tegen en die heeft mij voorgerekend dat een auto net zo voordeliger is als een fiets."

"Hoe kan dat nou, een nieuwe fiets kost hooguit 1500 euro en die auto van jou kost wel 30.000 euro!"

"Kijk, dat zit zo. Met die fiets zal ik per week ongeveer 60 kilometer fietsen. Als ik dat een heel jaar doe, dan kom ik op 3000 km per jaar. Na 15 jaar is de fiets volledig af en dan heb ik 45000 km gereden. Ik denk dat ik aan lekke banden en andere reparaties in die 15 jaar 500 euro moet betalen en dan kost ieder km 4 cent.

Deze prachtige auto met turbo diesel en dubbele spruituitlaten kost 30.000 euro. Ik ga daarmee met gemak en plezier 40.000 km per jaar rijden. En dit merk staat er om bekend dat hij wel 15 jaar meegaat. Dat is dus 600.000 km totaal. Hij is hardstikkige zuinig (1:15), dus ik heb maar 40.000 liter diesel nodig. Als ik er van uitga dat die oelewappers in Den Haag de komende jaren zich wat inhouden dan kost mij dat ongeveer 60.000 euro. Verder moet ik me nog verzekeren, belasting en onderhoud betalen, laten we zeggen 2000 euro per jaar. Totaal ben ik voor deze auto dus 120.000 euro kwijt in die 15 jaar. Dat is dus 20 cent per km. Maar een auto heeft 4 wielen en een fiets maar twee, dus als je een goede vergelijking wil maken moet je omrekenen naar 2 wielen. Wij zitten bijna altijd samen in de auto en soms gaan de kinderen ook mee. Maar er past maar 1 persoon op die fiets, want jij past niet in mijn fietstassen. Dus ga ik even uit van gemiddeld 2.5 reiziger voor de auto. En dan zie je dat op vergelijkbare basis de fiets en de auto even duur zijn. En als ik geluk heb geeft een opkoper over 15 jaar nog 1500 euro voor mijn auto en heb ik gewoon gratis een fiets er bij. "



En zo gaat de wereld naar de verdoemenis omdat de fietsenwinkel op dinsdag dicht is.

Het is goed zo

Het was een eenvoudig tochtje, eerst naar Best, dan Oirschot en via de heide terug naar Veldhoven. Onderweg natuurlijk de bammetjes opgegeten op een bankje en genoten van het uitzicht. Speciaal was de straten kermis bij de St. Anthonius kapel, waar we ambachtelijk ijs hebben gegeten bij de St. Anthoniushoeve. Hieruit mag je afleiden dat de nieuwe fiets goed is.
Barteld is hard aan het studeren, ook in het weekend, dus dat zit wel goed. Verder gebeurt hier natuurlijk niets. Op maandag is er geen Sudoku, dus ik moet nog een dagje wachten voordat ik mij eindelijk kan uitleven. Uit pure verveling maar weer eens de kruiswoordpuzzel opgelost, maar die is zo eenvoudig dat ik tijdens het oplossen bijna in slaap val en toch in 15 minuten klaar ben.
Morgen begin ik aan een cursus over kunstmatige beademing. Dan leer ik alles over ademen, ademvolume, ademhalingsstoornissen enz. Daar zal ik tezijnertijd nog wel eens over verhalen.

Annelies is naar Engeland en wel hierom

Annelies is naar Engeland vertrokken. Daar heb ik geen probleem mee, het is goed voor haar algemene ontwikkeling en zo. En een jaar is zo voorbij dus daar moet je niet al te sentimenteel over doen. Waar ik echter wel de pest over in heb is dat ze zonodig weer heel erg vroeg moest vertrekken. Als je dan toch een heel jaar gaat, neem dan een vliegtuig op een fatsoenlijke tijd, bijvoorbeeld om 14:00 uur. Dan kun je in alle rust ontbijten, de krant lezen en op je gemak met de trein naar Schiphol reizen. Maar laten we het er maar niet weer over hebben. It's no good crying over spoiled milk, zoals de Engelsen volgens mij zeggen, maar daar zal ik binnenkort ook wel in gecorrigeerd worden.
We hebben in ieder geval de dag nog nuttig besteed. Op de terugweg hebben we in Hilversum het museum voor beeld en geluid bezocht. En wel hierom.... is de titel van de tentoonstelling van van Kooten en de Bie. Een prachtige verzameling van kleding en andere memorabilia die gebruikt zijn door van Kooten en de Bie bij hun wekelijkse uitzendingen. Verder te veel fragmenten om allemaal te zien, we hebben her en der stukken bekeken en onze oude bekenden weer eens kunnen terugzien: Prof. Ackermans, Dr. Clavan, Dirk, de gebroeders Temmes, Cor van der Laak enz. enz. Zeker de moeite waard als je van hun humor houdt. Daarna hebben we ook nog de rest van het museum bekeken. Het is een prachtig gebouw met een mooie collectie. Vooral als je veel naar nederlandse shows en series kijkt dan kun je hier uren doorbrengen. Ook kun je een eigen optreden maken en als nieuwslezer in beeld komen. Ons sprak het als spaarzame TV-kijkers minder aan, maar het blijft wel indrukwekkend.
Daarna zijn we terug naar huis gegaan. En wat ik al verwacht had was ook gebeurd. Poseidon had het erg moeilijk met het vertrek van Annelies. Hij had eigenlijk mee gewild naar Schiphol, maar ik had hem uitgelegd dat dit gewoon erg lastig was en eigenlijk niet te doen. Maar ja, tranen hè. Ik zag het gelijk toen we thuiskwamen, het water stroomde bijna over de rand van de vissenkom. We hebben dus tot diep in de nacht met hem zitten praten om hem weer gerust te stellen. Vandaag heb ik samen met hem uit het vissenboekje gelezen en daarna knikte hij dat het weer beter met hem ging. Maar ik moest wel beloven om hem direct een seintje te geven als Annelies weer iets in haar blog heeft geschreven. Met zijn draadloze internet verbinding in de vuurtoren kan hij zoedoende bijblijven met haar belevenissen.
Vrijdag heb ik ook nog mijn nieuwe fiets opgehaald en daar gaan we vandaag dan een tochtje mee maken hier in de buurt. Dan kan ik alles rustig afstellen voordat het grote werk gaat beginnen. maar dat verslag is voor de volgende keer.

Alle begin is moeilijk

Hier moeten mijn gedachten komen staan, maar als de geest leeg is zal het frame zich niet kunnen vullen.