Annelies is naar Engeland en wel hierom

Annelies is naar Engeland vertrokken. Daar heb ik geen probleem mee, het is goed voor haar algemene ontwikkeling en zo. En een jaar is zo voorbij dus daar moet je niet al te sentimenteel over doen. Waar ik echter wel de pest over in heb is dat ze zonodig weer heel erg vroeg moest vertrekken. Als je dan toch een heel jaar gaat, neem dan een vliegtuig op een fatsoenlijke tijd, bijvoorbeeld om 14:00 uur. Dan kun je in alle rust ontbijten, de krant lezen en op je gemak met de trein naar Schiphol reizen. Maar laten we het er maar niet weer over hebben. It's no good crying over spoiled milk, zoals de Engelsen volgens mij zeggen, maar daar zal ik binnenkort ook wel in gecorrigeerd worden.
We hebben in ieder geval de dag nog nuttig besteed. Op de terugweg hebben we in Hilversum het museum voor beeld en geluid bezocht. En wel hierom.... is de titel van de tentoonstelling van van Kooten en de Bie. Een prachtige verzameling van kleding en andere memorabilia die gebruikt zijn door van Kooten en de Bie bij hun wekelijkse uitzendingen. Verder te veel fragmenten om allemaal te zien, we hebben her en der stukken bekeken en onze oude bekenden weer eens kunnen terugzien: Prof. Ackermans, Dr. Clavan, Dirk, de gebroeders Temmes, Cor van der Laak enz. enz. Zeker de moeite waard als je van hun humor houdt. Daarna hebben we ook nog de rest van het museum bekeken. Het is een prachtig gebouw met een mooie collectie. Vooral als je veel naar nederlandse shows en series kijkt dan kun je hier uren doorbrengen. Ook kun je een eigen optreden maken en als nieuwslezer in beeld komen. Ons sprak het als spaarzame TV-kijkers minder aan, maar het blijft wel indrukwekkend.
Daarna zijn we terug naar huis gegaan. En wat ik al verwacht had was ook gebeurd. Poseidon had het erg moeilijk met het vertrek van Annelies. Hij had eigenlijk mee gewild naar Schiphol, maar ik had hem uitgelegd dat dit gewoon erg lastig was en eigenlijk niet te doen. Maar ja, tranen hè. Ik zag het gelijk toen we thuiskwamen, het water stroomde bijna over de rand van de vissenkom. We hebben dus tot diep in de nacht met hem zitten praten om hem weer gerust te stellen. Vandaag heb ik samen met hem uit het vissenboekje gelezen en daarna knikte hij dat het weer beter met hem ging. Maar ik moest wel beloven om hem direct een seintje te geven als Annelies weer iets in haar blog heeft geschreven. Met zijn draadloze internet verbinding in de vuurtoren kan hij zoedoende bijblijven met haar belevenissen.
Vrijdag heb ik ook nog mijn nieuwe fiets opgehaald en daar gaan we vandaag dan een tochtje mee maken hier in de buurt. Dan kan ik alles rustig afstellen voordat het grote werk gaat beginnen. maar dat verslag is voor de volgende keer.