Familieruzie

In ieder familie is wel een zwart schaap, iemand die zich niet echt wil aanpassen aan de normen en waarden die binnen de familie gelden. Dat kan natuurlijk uit de hand lopen, maar meestal is het meer van ‘oom Henkie doet een beetje gek’. Interessant wordt het als de helft van de familie zich niet aanpast. Dan is de vraag wie is normaal en wie wijkt af niet meer zo eenvoudig te stellen, de buitenwereld moet dan te hulp worden geroepen. Maar wat te doen als die buitenwereld ook verdeeld is? Dan zit er niets anders op om iedereen maar zijn gelijk te geven, dat wil zeggen dat beide groepen zich tevreden terug trekken omdat eens en te meer is vast gesteld dat de anderen mafkezen zijn.

Twee broers die ieder een andere normen en waarden stelsel hebben kunnen heel gemakkelijk ieder de helft van de familie achter zich krijgen. Waarschijnlijk zullen ze niet meer met elkaar praten, maar dat is ook helemaal niet erg zolang ze de ander maar negeren. Een enkele keer zie je dat ze elkaar te vuur en te zwaard bestrijden en dan komen er ongelukken van. Waar de buitenwereld dan een beetje meewarig naar kijkt. Een typisch voorbeeld vond ik de verhouding tussen Boudewijn en Patrick Buch. Boudewijn was de gekke broer die alleen tussen zijn verzameling boeken en uitgestorven Dodo’s leefde. Een leuke zot die ook nog eens regelmatig op reis ging naar verre oorden om op Tahiti zijn fascinatie voor Goethe te laten zien. Toen hij overleed zag je zijn verstandige broer Patrick die heel helder en nuchter over zijn gekke broer kon praten. Totdat het gesprek op de parafernalia van Napoleon kwam waar zijn volle aandacht naar uitging. Daarna was mij niet meer zo duidelijk wie van de twee broers nu gekke Henkie was.

Nog interessanter wordt het als minstens één van de twee broers een politicus is. Bij Pim Fortuin is dat nog behoorlijk goed gegaan, zijn broer is achter hem blijven staan en heeft zijn erfenis goed in de gaten gehouden. Maar het verschil van inzicht in de familie Wilders is van een heel ander soort. Hier beweert de ene broer dat de ander niet deugt. Deze scheuring in de familie loopt echter door in de Nederlandse samenleving. Daardoor is er geen onafhankelijke scheidsrechter meer die kan aanwijzen wie gekke Henkie is en wie de normale standpunten inneemt.

Stel nu dat je de broer van een bekend politicus bent en zelf niet in de politiek actief bent. Er komt een verslaggever op je af die wil weten wat jij van de standpunten van je broer vind. Waarom zou je hem te woord staan? Mogelijk heb je altijd al de pest aan je jongere broer gehad en wil je hem nu eindelijk eens terug pakken. Of je bent jaloers op hem omdat hij steeds met zijn kop op de TV is en jij nooit. Dan is dit je kans om te laten horen hoe jij er over denkt. Maar ik vrees dat de appel niet ver van de stam valt, met andere woorden, net als in de familie Buch zijn beide broers behept zijn met een soort eigendunk waarbij de ander per definitie inferieur is. Ergens hoop ik dat deze casus lijkt op het raadsel van de twee broers waarvan de ene altijd de waarheid spreekt en de ander altijd liegt. Dan hoeven wij alleen maar Paul te vragen op welke partij zijn broer gaat stemmen. Als we daar dan niet op stemmen komt het toch nog goed met dit land. Tenzij Paul de leugenaar is, maar dat verwacht je toch niet van zo’n keurige man…..