In ieder familie is wel een zwart schaap, iemand die zich
niet echt wil aanpassen aan de normen en waarden die binnen de familie gelden.
Dat kan natuurlijk uit de hand lopen, maar meestal is het meer van ‘oom Henkie
doet een beetje gek’. Interessant wordt het als de helft van de familie zich
niet aanpast. Dan is de vraag wie is normaal en wie wijkt af niet meer zo
eenvoudig te stellen, de buitenwereld moet dan te hulp worden geroepen. Maar
wat te doen als die buitenwereld ook verdeeld is? Dan zit er niets anders op om
iedereen maar zijn gelijk te geven, dat wil zeggen dat beide groepen zich
tevreden terug trekken omdat eens en te meer is vast gesteld dat de anderen
mafkezen zijn.
Twee broers die ieder een andere normen en waarden stelsel hebben
kunnen heel gemakkelijk ieder de helft van de familie achter zich krijgen. Waarschijnlijk
zullen ze niet meer met elkaar praten, maar dat is ook helemaal niet erg zolang
ze de ander maar negeren. Een enkele keer zie je dat ze elkaar te vuur en te
zwaard bestrijden en dan komen er ongelukken van. Waar de buitenwereld dan een
beetje meewarig naar kijkt. Een typisch voorbeeld vond ik de verhouding tussen
Boudewijn en Patrick Buch. Boudewijn was de gekke broer die alleen tussen zijn
verzameling boeken en uitgestorven Dodo’s leefde. Een leuke zot die ook nog
eens regelmatig op reis ging naar verre oorden om op Tahiti zijn fascinatie
voor Goethe te laten zien. Toen hij overleed zag je zijn verstandige broer
Patrick die heel helder en nuchter over zijn gekke broer kon praten. Totdat het
gesprek op de parafernalia van Napoleon kwam waar zijn volle aandacht naar
uitging. Daarna was mij niet meer zo duidelijk wie van de twee broers nu gekke
Henkie was.
Nog interessanter wordt het als minstens één van de twee
broers een politicus is. Bij Pim Fortuin is dat nog behoorlijk goed gegaan,
zijn broer is achter hem blijven staan en heeft zijn erfenis goed in de gaten
gehouden. Maar het verschil van inzicht in de familie Wilders is van een heel
ander soort. Hier beweert de ene broer dat de ander niet deugt. Deze scheuring
in de familie loopt echter door in de Nederlandse samenleving. Daardoor is er
geen onafhankelijke scheidsrechter meer die kan aanwijzen wie gekke Henkie is
en wie de normale standpunten inneemt.
Stel nu dat je de broer van een bekend politicus bent en
zelf niet in de politiek actief bent. Er komt een verslaggever op je af die wil
weten wat jij van de standpunten van je broer vind. Waarom zou je hem te woord
staan? Mogelijk heb je altijd al de pest aan je jongere broer gehad en wil je
hem nu eindelijk eens terug pakken. Of je bent jaloers op hem omdat hij steeds
met zijn kop op de TV is en jij nooit. Dan is dit je kans om te laten horen hoe
jij er over denkt. Maar ik vrees dat de appel niet ver van de stam valt, met
andere woorden, net als in de familie Buch zijn beide broers behept zijn met
een soort eigendunk waarbij de ander per definitie inferieur is. Ergens hoop ik
dat deze casus lijkt op het raadsel van de twee broers waarvan de ene altijd de
waarheid spreekt en de ander altijd liegt. Dan hoeven wij alleen maar Paul te
vragen op welke partij zijn broer gaat stemmen. Als we daar dan niet op stemmen
komt het toch nog goed met dit land. Tenzij Paul de leugenaar is, maar dat
verwacht je toch niet van zo’n keurige man…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten