zondag 25 mei 2008

Advertorial






Vanaf de plek waar ik sta heb ik een goed overzicht over de tuin. Daar gebeurt regelmatig iets bijzonders, dus ik hoef me niet te vervelen. Ik kan zelfs de TV zien als ik mij uitrek, maar daar kijk ik niet vaak naar. Bovendien staat hij meestal uit. Nee, in de tuin gebeurt veel meer. Vooral als het mooi weer is, dan zijn de mensen in de tuin en dan hoor ik alle nieuwtjes en roddels over de kinderen. Wel jammer dat die er niet meer zo vaak zijn. Maar een paar weken terug was er hier nog een roeiploeg op visite en zaten ze met z'n allen te eten. Heel leuk om al die domme krachten te zien schransen. Jammer genoeg hadden ze niet gewonnen, want dan hadden ze misschien wel een feestje gebouwd in de tuin. Ik hou van muziek waar je lekker op kan staan swingen.


Die man heeft onlangs het gras gemaaid met een electrische heggeschaar, dat gaf een geweldige herrie, mijn oren werden er doof van. Hij hoopte natuurlijk dat de mol daardoor zou besluiten om zijn spullen te pakken en met het hele gezin weg te gaan. Nou, mooi niet! Hij was nog maar net klaar met maaien toen Momfert uit wraak weer een nieuwe hoop opgooide. Laat die Momfert maar schuiven, volgens mij is hij nu de baas hier in de tuin. De vogels hebben geen last van hem, zij hebben een nest gebouwd in de klimop en dat is hoog genoeg, daar kan hij niet bij. Ze vliegen af en aan, want die jonkies die vreten je de oren van je kop. Ben benieuwd wanneer ze uitvliegen. Ik vind het niet leuk als ze de barbecue aanzetten, mijn ogen beginnen altijd te tranen door de rook. Ik begrijp ook niet wat ze er aan vinden, al dat lekkere vlees laten verkolen. Maar ja, zij zijn natuurlijk veel groter dan ik ben en ze moeten dus ook veel meer eten. En blijkbaar geeft al die koolstof een goede vulling. Ik zal blij zijn als die jongste weer thuis is, dan eten ze veel meer groente en dat ziet er een stuk kleuriger uit. Die oudste is een beetje maf, die zet haar laptop op de tafel en dan gaat ze de Libelle lezen. En aan het einde van de dak is ze helemaal gestresst omdat ze niets heeft gedaan. Ik kan daar best om lachen.





Ik ben een paar jaar geleden hier neergezet. Toen had ik ook nog plastic om me heen waardoor ik niet nat werd. Maar dat plastic was vergaan en toen hebben ze de resten er maar afgehaald. Dat vind ik wel prettig zo, want het was geen gezicht meer met al die rafels over mijn lijf. En de regen vind ik niet zo erg. Als het erg warm is, zoals met die hittegolf die we onlangs hadden, dan ben ik altijd bang dat ik smelt. En ik begin dan altijd heel erg te transpireren. Gelukkig sta ik niet in de zon, want ik geloof niet dat ik dat zou overleven. Toen ik hier nog maar net stond was ik bang voor de mensen. Ik dacht dat ze me ieder moment in de brand zouden steken. Boven op mijn hoofd heb ik namelijk een kort lontje. 's Nachts werd ik dan badend in het zweet wakker. En met dat plastic om me heen was het absoluut niet prettig. Maar nu ben ik niet meer bang. Het lontje is niet meer te zien en ik geloof niet dat ze nog weten dat ik een lontje heb. Dus ik voel me hier nu prima op mijn gemak. Ik lach maar even vriendelijk in de camera, dat staat wel zo goed op de foto. Die gieter is meer voor de sier, want een tuinkabouter zonder gieter is natuurlijk pure armoede. Nee ik mag niet klagen, ik ben hier best tevreden, dat kun je wel zien.



Bovenstaande foto's zijn beide vanuit dezelfde positie genomen en tonen de kracht van de 10x zoomlens van de Sony Cybershot DSC-H3. Ook bij somber weer kun je nog steeds prima foto's maken. De 4 Gigabyte memory stick kan meer dan 1200 foto's opslaan of bijna een uur aan film met hoge kwaliteit. Door zijn kleine formaat is hij eenvoudig mee te nemen naar de meest afgelegen gebieden. De batterij gaat heel lang mee en door de extra reserve batterij kun je dagen fotograferen zonder weer te hoeven bijladen. Kortom een machtig staaltje techniek in handzaam formaat.

zondag 18 mei 2008

Alweer regen

Na een korte hittegolf hebben we alweer regen. Vandaag wees onze regenmeter 40 mm aan en dat in maar een paar dagen. Nu kunnen ze daar in verweggistan wel zeggen dat wij voortdurend klagen, maar zij hebben daar makkelijk praten. Het is daar altijd mooi weer en als het regent blijft het ook nog warm. Hier wordt het gelijk weer vreselijk koud als het regent. De regen kwam deze week met bakken naar beneden, het was bijna geen dag droog. De barbeque heb ik maar weer schoon gemaakt en opgeborgen, die hoef ik dit jaar niet meer te gebruiken. En als ik de picknicktafel was zou ik spontaan gaan rotten met dit hondeweer. Nee, het is weer niks.
Tja, bovenstaande heb ik gisteren geschreven en vandaag voorspellen ze voor de komende week mooi weer. Kijk daar heb ik nou de pest aan, probeer je lekker te gaan klagen en dan verstoren ze het weer. We zullen binnenkort wel weer een hittegolf krijgen, net nu ik de barbeque heb ingevet en weggezet tot volgend jaar. Het is weer niks.
En dan die sportverdwazing. Ze zegt dat ze aan sport doet en als je vraagt welke sport, dan is het pilatus. Tegenwoordig verzinnen ze de meest gekke namen. Ik dacht dat dit een nieuwe sport was met prachtige, moderne apparatuur, maar het blijkt gewoon gymnastiek te zijn. In plaats van in de ringen maak je een vogelnestje op de grond en daar ga je dan heel diep over nadenken. Logisch, als je die knoop er een uur in laat zitten dan heb je de volgende dag wel spierpijn. Maar ze mogen me opsluiten als ik begrijp waar dit goed voor is. Ik zou zeggen: vlieg er eens uit, ga hardlopen langs de Amstel, dan zie je nog eens wat en doe je wat frisse lucht op. Die kwalijke dampen van je laptop verweken de hersenen en daar wordt je traag van.
Het blijkt ook nog eens verkiezingstijd te zijn op de Alma Mater. Vroeger had je twee stromingen. De ene preekte de revolutie uit naam van de arbeidersklasse, waarop de andere groep luidkeels riep: het grauw roert zich! Gemeenschappelijk aan beide groepen was dat ze allebei te veel bier dronken, de een uit de fles, de ander uit het glas en beide uit principe. Maar één ding was duidelijk: als je voor de een was, dan was je tegen de ander. Geen middenweg maar links of rechts. Tegenwoordig heb je zelfs op de universiteit een kieswijzer nodig om vast te stellen op wie je het beste kan stemmen. Het moet toch niet gekker worden! Nog even en ze drinken geen bier meer. Kunnen ze beter met z'n allen gaan roeien, maar dat is weer een heel ander verhaal. In ieder geval is mijn conclusie dat je de VU het beste kunt vergelijken met een afrikaanse republiek: stemmen worden gewoon gekocht.
Ook kwam mij deze week ter ore dat vegetariërs wel insecten eten. Dat komt natuurlijk doordat insecten niet aaibaar zijn. Dan heeft Joost Zwagerman toch gelijk met zijn Partij voor de Dingen (luister naar Bomvol 10 www.bomvol.com/10 ). Ik stem in ieder geval vóór de PvdD. En dat boek van Joost lijkt mij wel de moeite waard. Let op lezertjes: dit is een stemadvies zoals je die zelden van mij krijgt.
Helaas nu even geen foto's bij dit verhaal. Dat komt omdat we een nieuw fototoestel hebben gekocht. En ik heb nog geen kans gehad om hem uitgebreid te testen, want er kunnen maar 10 foto's in zijn intern geheugen. De 4 Giga stick is onderweg, dus verheug je alvast op de flitsende foto's en pikante filmpjes die de volgende blog zullen verluchtigen.

zaterdag 10 mei 2008

Hittegolf

Nederland zucht momenteel onder een hittegolf. Het wordt overdag bijna 25 graden en zelfs 's morgens vroeg daalt het kwik niet meer onder de 10 graden. Dat gaat nu al een week en er lijkt geen einde aan te komen. Ook voor de komende dagen wordt dit weer voorspeld. De mussen vallen van het dak (dat is een spelletje, ze lachen zich namelijk kapot om die zwetende mensen) en de rest van de natuur is uitbundig aan het groeien. En wij zijn trots op onze nederlanders die toch maar mooi weer de hitte weerstaan. Het beste kun je maar in je auto met airco gaan zitten en dat deden 350 km mensen gisteren dan ook. Wij koelen ons verhit gemoed echter met een koel glas witte wijn en af en toe een pilske. Gelukkig hebben wij onze puts en daardoor zullen we de hittegolf wel overleven.
Verstandige mensen zoeken hun verkoeling niet in de auto, maar op het water. Daar kan het heerlijk koel zijn. Je moet natuurlijk wel het verhitte geschreeuw vanaf de kant voor lief nemen. Maar om 7:20 's morgens is het op het water nog wel aangenaam. Lastig is het wel dat ook op het water file vorming dreigt te ontstaan en dan moet je weer een grote inspanning leveren om andere mensen voor te blijven.
Voor mij is het dus zaak om lange dagen op het werk door te brengen: 's morgens vroeg er naar toe fietsen en 's avonds laat weer terug, dan blijf je een beetje in de koele uren. Het enige probleem is dan nog de lunch. Wij lunchen namelijk buiten en dat kan best heet zijn als het windstil is. En als er wel een stevige bries staat dan waaien de servetten je om de oren. En bij een halve storm waait de soep uit de kom. Nee, het is niets gedaan deze hittegolf.
Dat verhaal over die aardbei vond ik eigenlijk wel boeiend. Ik heb vandaag eens gekeken of het klopt. En inderdaad: na een uur rennen zag ik er uit als een aardbei. Alleen was bij mij de sap er uit gelopen, hebben anderen dat nou ook? Ik heb het maar weer aangevuld met paddo's, ook al is het niet direct de tijd van het jaar voor paddo's. En verder groene thee, maar ondanks al deze drankjes bleef ik er tamelijk rood uit zien. Er moet dus nog iets meer achter die theorie van de aardbeien zitten.
Dankzij de hittegolf kunnen we wel lekker lang buiten zitten 's avonds. Vooral omdat we gisteren juffrouw zonneschijn op bezoek hadden. Die probeert te studeren, maar dat zegt het student altijd. Volgens mij doet ze helemaal niets, ze leest het papier op de kop en haar computer laat alleen maar plaatjes zien van het Vondelpark met haar vrijer op de achtergrond. Tja, de psychologie van het studeren, daar hebben ze in Leiden wel kaas van gegeten. Sowieso eten ze in Leiden nog al veel heb ik de indruk, maar dat is weer een heel ander verhaal. We gaan maandag over dit probleem praten met andere ouders. Inderdaad, eerste Pinksterdag, dus een speciale aangelegenheid.
En voor alle mensen in het buitenland: dit weekend is het pinksteren, moederdag, ouderdag en heet. Naar ik heb begrepen is dit een redelijk zeldzame combinatie, waarvoor alle studenten naar huis worden teruggeroepen. En omdat het moederdag is moet vader het eten klaar maken. Daar verheug ik me nu al op: grote brokken vlees die liggen te verkolen op de barbecue. Ook dat draagt weer bij aan de hittegolf. Gelukkig gaat onze Rita de files laten verdwijnen en dus verwacht ik veel minder broeikas gassen en krijgen we minder vaak een hittegolf. Rita heeft echter nog een klein probleempje: ze is voor 135.000 euro opgelicht. Ze gaat namelijk uit van het goede in de mens. Gelukkig springt Nina Brink (je weet wel, de vrouw die op 'bijzondere' wijze miljoenen heeft verdient aan world-online) bij met 50.000 euro. Ja, je hebt het goed gelezen: één van de meest succesvolle zakenvrouwen die miljoenen heeft verdient ziet Rita helemaal zitten. En daarom geeft ze 50.000 euro! Dat kan ze natuurlijk niet alleen betalen en daarom hebben haar dochter en moeder ook meegedaan om dat bedrag bij elkaar te krijgen! Het levert in ieder geval een bezoek op aan Pauw en Witteman, kwestie van zonnesteek zal ik maar zeggen. Ik heb geen uitnodiging gekregen voor Pauw en Witteman, maar wel voor de Postcode Loterij. Helaas ga ik die dag al met een schoolreisje naar Lübeck, dus de kans op eeuwige roem en miljoenen zal mijn neus voorbijgaan. Ach ja, wie voor een dubbeltje geboren is, moet nu eenmaal hard werken om een kwartje te worden.