Schapen en Paarden

Na weer een ritje Leiden heb ik het nu wel gehad, geef mij maar het rustige Brabantse Land. Barteld kan nu in ieder geval rustig slapen in zijn eigen bed en dat is wel zo goed voor zijn (gemoeds)rust. De wasmachine heb ik ernstig toegesproken en hij heeft mij beloofd dat hij niet weer aan de wandel zal gaan. Het was hem wat teveel geworden, de verhuizing van de eeuwige rust in Groningen naar een studentenwoning in Leiderdorp waar ze alleen maar commentaar op hem hadden. Uiteindelijk heeft een wasmachine ook een ziel en van al dat ronddraaien zou een normaal mens ook gek worden.
Zo langzamerhand wordt dat nog wel iets in Leiderdorp, de kabel is bijna aangesloten en het internet werkt ook al bijna. En daarnaast wordt er ook nog hard gestudeerd en heeft Barteld al bijna zijn eerste tentamens gehaald. En hij heeft bijna zijn eerste wedstrijd geroeid. Je zou bijna geloven dat het nog wel goed komt met hem. Oh ja, hij heeft ook al bijna zijn rijbewijs gehaald.

Maar goed, nu weer terug naar het eenvoudige Brabantse Land. Het was dit weekend prachtig weer en dus ben ik er op de fiets op uit gegaan. Dat was ook om mij even af te reageren, want door mijn blessures kon ik dit jaar niet meedoen aan de halve marathon van Eindhoven, terwijl het prachtig weer was. Wel heb ik 's morgens nog even zelf gelopen en daar was ik niet ontevreden over (rondje kanon in 37:18). 's Middags ben ik dus maar een eindje gaan fietsen, Jelly moet hard ploeteren voor haar cursus, dat is tot de kerst afzien.
In deze tijd van het jaar kan de herfst schitterend zijn. Lange schaduwen en veel goudkleurige tinten. De bomen vertonen allerlei schakeringen tussen groen en bruin, je zou er poëtisch van kunnen worden. Verder staan de schapen natuurlijk in het weiland, maar ook, zoals gewoonlijk diverse weilanden met paarden, een normaal verschijnsel in Brabant.

Deze week staan er geen spannende activiteiten op het programma. Maar zaterdag vertrekken we naar Parijs om daar een weekje rond te kijken. En daarna ga ik naar Washington om Bush eens de waarheid te vertellen over zijn aanpak van de problemen in Irak. Ik moet namelijk toch in de buurt van het Witte Huis zijn, dus kan ik in het weekend net zo goed even langsgaan. Maar als hij nog ligt te slapen ga ik wat anders doen, want er is in die stad heel veel te zien en daar moet je van profiteren. Dus over een paar weken zal ik wel verslag doen van mijn reizen.

Het student in Leiden

Na het afleveren van weer een partij spullen bij Barteld in Leiden heb ik snel nog even een paar foto's kunnen maken van zijn kamer. Zo kun je zien hoe de kamer er ongeveer uit ziet. Redelijk netjes in de hoek waar hij geacht wordt te studeren. Omdat hij nog geen bed heeft, is de andere hoek iets minder netjes op het moment, maar dat moet je hem maar vergeven.

Dat bed dat moet dus het komend weekend worden vervoerd, dus dan zal ik me weer in het koekblik persen, samen met een verzameling hout, matrassen en andere losse onderdelen die we dan ter plekke weer in elkaar moeten zetten. Wij sliepen vroeger op een kratje bier, maar ja, het student wil tegenwoordig luxe anders kan het niet meedoen met de rest.
Als je uit het raam kijkt het je een prachtig uitzicht. Links het uitzicht zoals het nu is en rechts zoals het moet gaan worden. Helaas was toen de batterij leeg, anders had ik nog een voorbijroeiende takkebos van eerste jaars dames in een C-4 kunnen laten zien. Ik hoop voor ze dat ze over een jaar wat meer gelijkheid hebben in de haal, anders zie ik ze nog geen blik trekken.


En dan zijn er de kleine aanloopproblemen. het is namelijk niet eenvoudig om een wasmachine onder controle te krijgen. Als je hem niet eerst vriendelijk toespreekt en een glas bier aanbied, kan hij agressief worden. De wasmachine van Barteld stond hem dus vandaag bij de deur op te wachten en hij was heel erg chagrijnig. Slechts na een bezwerende toespraak vanuit Veldhoven was hij bereid zijn plaats in het hok weer in te nemen. Komend weekend komt de psycholoog kijken of er nog iets aan te redden valt.

Weaning

De vorige keer was het heftig met die gedwongen beademing, maar deze keer ging het veel soepeler. We mochten zelf meeademen en daarna ging de apparatuur zelfs alleen maar ondersteunen op ons commando. Maar eerst de theorie. Zoals je weet bestaan de longen uit alveoli (longblaasjes) en die hangen weer aan de bronchi. Daarboven zit de trachea (luchtpijp) en natuurlijk de larynx (strottenhoofd). De trachea wordt afgesloten door de pharynx, die weer bestaat uit de nasopharynx, de oropharynx en de laryngoparynx. Wie dat allemaal zijn weet ik ook niet, maar de epiglottis voorkomt dat het eten in de oesophagus (slokdarm) komt. Het schijnt dat de engelsen daar ook wel gullet tegen zeggen. Gelukkig worden de longen beschermd door pleura, hoewel daar een gat in kan komen en dan heb je een ARDS (Acute Respiratory Distress Syndrome). Daar heeft dat arme jongetje in onze demo-ruimte last van, maar gelukkig komt hij er dankzij onze fantastische Oxylog 3000 snel weer bovenop. Dat komt omdat we daarmee de juiste beademingsstrategie kunnen toepassen (eerst IPPV, daarna SIMV om weaning te bereiken). Bovendien voorkomen we dan een barotrauma en rupture van de alveoli. Zo zie je maar weer, je leert er iedere dag weer bij. Vooral mijn engels is door deze cursus behoorlijk verbeterd., dankzij Joseph Fitzgerald.
Zoals gezegd mochten we nu zelf het ademhalingsritme bepalen en dat is een stuk aangenamer. Wel heb ik mijn filter zo ongeveer helemaal gevuld met mucous (spuug). Maar dat is de volgende week wel weer droog als we het laatste deel van de cursus hebben. Oh ja, ik heb ook geleerd dat een baby géén kleine volwassene is en dat je een baby heel eenvoudig kunt opblazen. Helaas was er geen baby voorhanden en kon dit onderdeel niet geoefend worden. Wel hebben we behalve een dubbele volwassen kunstlong ook een hele schattige baby kunstlong.
Het afgelopen weekend hebben we door de modder gebaggerd om Barteld in zijn nieuwe kamer te installeren. Bij gelegenheid zal hij wel eens foto's maken die ik in de marge kan toegevoegen. Het uitzicht op de bouwkeet is magistraal en als het regent kun je dat heerlijk op het platte dak horen kletteren. Ook heeft hij een fietsenstalling voor zijn kamer en gelukkig hoeft hij zijn fiets daarvoor maar 1 trap op te zeulen. Staat hij wel onder een afdak en dat kun je op de derde verdieping niet zeggen. Ik neem aan dat de verf op de deur volgende week wel is opgedroogd, ik heb niet alles er af geveegd. En de openslaande tuindeuren naar het platte dak waar je niet op mag lopen, en die door mama zwaar waren ontregelt, zijn nu door Barteld ook weer hersteld. Hij was bang dat hij anders ruzie zou krijgen met zijn huisgenoot. Gelukkig is er een dame in het appartement, die kan de boel een beetje schoonhouden en het eten verzorgen. Want daar komt een beetje een roeier natuurlijk niet aan toe. En mocht hij binnenkort weer eens thuis komen dan mag hij de zooi die hij heeft achtergelaten op de kamer opruimen, want zo kunnen er zeker geen 4 polen gehuisvest worden. De komende week nog het fornuis en de wasmachine brengen en dan zijn we er vanaf. Moet Charlotte nog even haar bachelors halen en dan kunnen we met een gerust hart afreizen naar Parijs. Dat is de lichtstad, zeggen ze, maar dat zijn onnozelen die nog nooit van Eindhoven hebben gehoord.
Natuurlijk ben je erg nieuwsgierig naar de betekenis van weaning, ik zal je dan ook niet langer in spanning houden. Weaning betekent langzame ontwenning. het schijnt dat je na een tijdje kunstmatige beademing het zo prettig vind dat je niet meer zonder wil. En dan moet je de patiënt dus gaan weanen. Hetzelfde geldt voor kleine meisjes die een tijdje in Engeland hebben gewoond.