De weigerambtenaar

We kennen diverse gedoogfuncties en de weigerambtenaar is één van die functies. Maar we willen in Nederland zo langzamerhand wel eens wat minder gaan gedogen en daarom worden die gedoogfuncties geschrapt. Daarom wil men ook de weigerambtenaar wegsturen. Ik pleit er echter voor om de functie van weigerambtenaar te behouden en zelfs te formaliseren. Dus niet langer als gedoogfunctie, maar als officiële functie bij de gemeente. De rol van weigerambtenaar kennen we nu vooral als de persoon die weigert mensen te trouwen, hoewel hij daarvoor wettelijk geen argument heeft. Maar hij vindt persoonlijk dat hij een moreel argument heeft om het paar voor hem niet in de echt te verbinden. Mijn pleidooi is om deze man het wettelijk recht te geven om mensen niet te laten trouwen, dan wel de voorwaarden waaronder ze kunnen trouwen aan te passen. Stel bijvoorbeeld dat een jong stel van pakweg 20 jaar wil trouwen. Ze studeren allebei nog en de ouders van het echtpaar zijn niet erg enthousiast over het huwelijk. Dan is het de taak van de weigerambtenaar om er voor te zorgen dat het huwelijk nog een aantal jaren wordt uitgesteld. Een ander veel voorkomend geval is dat het toekomstig echtpaar geen feest wil geven omdat ze daar geen zin aan hebben, of omdat ze daarvoor het geld niet hebben. Ook in zo’n geval kan de weigerambtenaar het huwelijk uitstellen totdat hij er zeker van is dat alles naar behoren is geregeld. En de belangrijkste rol die ik de weigerambtenaar zou willen geven is dat hij zeggenschap heeft over de datum en de plaats van het huwelijk. Maar al te vaak worden de ouders en andere familieleden verrast doordat er wordt getrouwd op een dag waarop diverse andere activiteiten al waren geplanned. Of het bruidspaar wil het huwelijk in een of ander exotisch oord voltrekken. In dit soort gevallen moet de weigerambtenaar ingrijpen en er voor zorgen dat de huwelijksdatum wordt aangepast, of de plaats wordt veranderd. Zo kan het voorkomen dat iemand in augustus wil gaan trouwen, terwijl er bij iemand uit de naaste kenissenkring een familieuitje is geplanned. Ik vind dat de weigerambtenaar op zo’n moment moet ingrijpen en de datum moet wijzigen zodat niet iedereen gedwongen wordt zijn agenda aan te passen. Ik ben er van overtuigd dat het aanwijzen van een officiële weigerambtenaar veel (familie) leed kan voorkomen.

E-books

Als de opmars van e-books doorzet zal dat slecht zijn voor de zuivelindustrie en goed voor de vissen. Dat betekent dat e-books de verhoudingen in de natuur op zijn kop zullen zetten. Dat is bijzonder omdat koeien geen vis eten en vissen minachtend op koeien neerkijken. Maar voordat ik de vissen gelijk ga geven zal ik eerst uiteenzetten hoe ik aan dit inzicht ben gekomen.

Het is al heel lang bekend dat melk goed is voor de mens. Joris Driepinter liet in het verleden al zien dat 3 glazen melk per dag je in staat stelt om krachttoeren te verrichten. De reden dat Nederlanders veel groter zijn dan Chinezen komt doordat wij veel meer melk drinken (de Chinezen proberen dat nu in te halen door via de firma Fonterra melkpoeder van dubieuze kwaliteit uit Nieuw-Zeeland te importeren, dit is echter gedoemd te mislukken). Maar niet alleen melk helpt, ook de dagelijkse consumptie van vla en yoghurt helpt daarbij. En dat laatste wordt nu bedreigd door de e-books. Je leert vla eten op jonge leeftijd, vanaf het moment dat je zo ongeveer zelfstandig op een stoel kan blijven zitten. Natuurlijk vinden kinderen vla niet altijd even lekker en daarom is de vla-flip uitgevonden: een verstandige combinatie van vla en yoghurt. Dit wordt dan opgediend in een hoog glas waaruit je met een lange lepel de zuivel naar boven haalt. Natuurlijk kunnen die kleine dreumesen daar niet bij, zo’n glas is veel te hoog. Maar daar hebben we iets op gevonden: we stapelen een aantal telefoonboeken op elkaar en zetten de kleine daar boven op. Plotseling is hij/zij op dezelfde hoogte als de volwassenen. Als beloning voor deze ondersteuning wordt het glas met de vla-flip zonder mopperen leeggegeten. Door het afschaffen van het telefoonboek een aantal jaren geleden is deze basis voor de zuivelindustrie al behoorlijk versmald, maar met bijvoorbeeld de verzamelde werken van Gerard Reve onder zijn achterwerk wil de kleine nog steeds wel zijn kunstje vertonen. Mochten de echte boeken in de toekomst echter worden vervangen door e-books dan zal het eten van vla-flips dramatisch afnemen. Ik zie het nog niet gebeuren dat iedereen in het gezin zijn e-reader inlevert en dat deze stapel dan hoog genoeg zal worden om bij het glas te kunnen komen. Het gevolg is dat kinderen niet langer leren om zuivel te eten en dus zal de vraag naar melkproducten kelderen.

Tot zover het eerste deel van mijn stelling. Maar wat hebben e-books nu van doen met vissen? Dat is eigenlijk heel eenvoudig in te zien. Als je echte boeken hebt, dan heb je ook een boekenkast nodig. Ik werd daar onlangs nog weer eens aan herinnerd toen we een nieuw filiaal moesten openen voor onze kookboekencollectie. Een goede boekenkast is duur en daarom ga je in zo’n geval naar IKEA om de zoveelste Billy in huis te halen, de Windows onder de boekenkasten. Natuurlijk kom je dan ook nog met allerlei andere onbedoelde aankopen thuis, maar daar gaat het nu niet om. Als je bij de IKEA hebt afgerekend dan loop je recht in hun hoek met scandinavisch voedsel. Dat kun je dan natuurlijk ook niet weerstaan (alles is goedkoop bij IKEA dus zal het eten ook wel goedkoop zijn - klopt niet). Het lekkerste in deze winkel zijn de haringen in diverse sausen. Dus daar neem je daar een aantal potten van mee want ze zijn per 4 nog goedkoper. Als in de toekomst de echte boeken worden vervangen door e-books dan zal marktplaats overspoeld worden met 2e hands Billies en heb je geen enkele reden om nog naar de IKEA te gaan. En dus zal de consumptie van vis afnemen, waar de vissen weer erg blij mee zullen zijn. Een positieve bijwerking is overigens dat er voor de IKEA geen bestaansrecht meer zal zijn. Eigenlijk zorgt de e-book voor een lawine effect: op zondag staat niemand meer in de file voor de IKEA (positief), maar men verveelt zich dan te pletter (negatief). Daarnaast zullen nog meer stukken van de industrieterreinen leeg komen te staan (negatief) waar we dan gezond voedsel kunnen verbouwen (positief). Schrijvers kunnen geen verhalen meer schrijven in het goedkope restaurant van de IKEA (negatief?) en dat leidt dan weer tot minder e-books (positief!). Etcetera.

Je durft er natuurlijk niet aan te denken, maar het e-book zou er best wel eens voor kunnen zorgen dat de vissen de wereld gaan regeren en de koeien uitroeien door ze te vermalen tot voer voor de vissen. Ik ben er van overtuigt dat ze intellectueel daar toe in staat zijn. En de evolutie is dan weer terug bij af, we zullen vanuit het water het leven weer volledig opnieuw moeten opbouwen.

De snelheidsduivel

Het was een fraaie zomerdag, lekker zonnig maar niet met die lome hitte die de zomer zo zwaar kan maken. Op de hoek van de Europaboulevard en de Van Nijenrodeweg zat agent Bakema van de zon te genieten. Nog 2 jaar en dan kon hij gaan genieten van zijn pensioen. Was hij eindelijk verlost van al dat gezeur van commissaris Buitendam dat hij meer bonnen moest schrijven en minder met de mensen moest praten. Hij wist wel dat hij niet meer de snelste was de laatste jaren, zijn leeftijd begon wel mee te spelen. Nee dan vroeger, toen kon je nog eens gezellig in de buurt je ronde doen. Her en der een praatje maken en goed luisteren of er ergens problemen waren.En of Handige Henkie weer eens te diep in het glaasje had gekeken en zijn vrouw Blonde Nel had geslagen. En als je een keer goed werk had gedaan dan mocht je van De Cock bij Lowietje een goed glas cognac gaan drinken. Maar nu zat iedereen achter de computer of had zo'n moderne telefoon bij zich. Alles wat je doet wordt genoteerd en geëvalueerd. Gek word je er van! Vanmorgen nog had hij op zijn donder gekregen omdat hij geen proces verbaal had opgemaakt van die ruzie bij dat gezien in de Feike de Boerlaan. Terwijl hij dat toch maar mooi had opgelost door eens rustig met ze te praten. Daarom moest hij nu de hele middag snelheid controles uitvoeren met zo'n laser apparaat. Terwijl hij zo zat te mijmeren kwam er uit de Europaboulevard een auto aanrijden, een zwarte Opel Zafira met kenteken. De inzittenden, duidelijk 2 studenten, hebben haast. Eigenlijk hadden ze al om 3 uur op hun afspraak met de vertegenwoordiger van Heineken moeten zijn, maar zoals alle studenten kunnen ook zij hun tijd nog niet goed indelen. Daarom besluit de bestuurder nog eens stevig op het gaspedaal te gaan staan om zo de verloren tijd in te halen. Kansloos, maar je probeert alles om de schijn hoog te houden. Op het moment dat ze agent Bakema voorbij scheuren ontwaakt deze uit zijn mijmeringen. "Die zijn er gloeiend bij" zegt hij, hij richt zijn lasermeter en drukt de knop in. Het is 25 juni 15:18. Helaas is Bakema niet meer zo handig met die moderne apparatuur. Het is dan ook een stuk zwaarder dan het dienstwapen waar hij altijd veel beter mee overweg kon. Terwijl hij denkt op de auto te richten, drukt hij af als de lasermeter nog de lucht in wijst. "Kat in't bakkie" zegt Bakema tegen zichzelf, dat is in ieder geval 1 bon. Tevreden sukkelt hij weer in slaap.

Op Schiphol is het al 1 uur geweest als een ouder echtpaar afscheid neemt van de kinderen en op weg gaat naar de vertrekruimte. Ze gaan voor 3 weken naar Ierland om daar van de rust te genieten. Niet dat ze daar aan toe zijn, sinds de kinderen niet meet thuis wonen hebben ze de hele dag rust. Maar je hebt nu eenmaal vakantie en voor de buurt moet je dan wel ergens naar toe gaan. Zonder vakantie verhalen word je toch een beetje meewarig aangekeken. Eigenlijk hadden ze naar China gewild om daarmee de buren voorgoed te kunnen aftroeven, maar daar hebben ze uiteindelijk maar van afgezien, teveel gedoe. Vermoeid sjokken ze naar hun gate waar het wachten begint. Nog een geluk dat het vliegtuig volgens schema vliegt. Precies om 15:00 verlaat het vliegtuig de pier en begint naar de startbaan te taxiën. Zonder problemen stijgt het op om koers te zetten naar Dublin. Als ze net opgestegen zijn zegt de vrouw tegen de man: "Ik hoop maar dat ze geen gekke dingen uithaalt met onze auto, na deze vakantie hebben we voorlopig geen geld om een nieuwe te kopen. En die studie kosten stijgen ook weer ieder jaar". Het is 15:18 en beneden zich zien ze een rode lichtflits.

Wanneer Bakema aan het einde van de middag zijn snelheidsmetingen bekijkt ziet hij dat hij maar 1 overtreding heeft gescoord: Een snelheid van 663 km/uur om 15:18. Hij schrikt, dat kan niet kloppen, zo hard kan de auto niet gereden hebben. Maar als dit geen overtreding is dan heeft hij helemaal niets deze middag en dat zal Buitendam nooit accepteren. Maar als hij hier nu eens 63 km/uur van maakt, dan zal niemand het opvallen dat er iets is fout gegaan. Hij haalt een potje Tipp-Ex uit zijn zak. Jaren geleden heeft hij eens een fout gemaakt bij de bestelling en daardoor 20 potjes gekregen in plaats van 2. Ze zijn wel wat ingedroogd, maar er zit nog genoeg in om een 6 te laten verdwijnen. Zo dat klusje is geklaard, Bakema gaat met een opgelucht gevoel naar huis.

Als het oudere echtpaar na hun vakantie weer terugkomt staat er nog maar 1 van de kinderen hen op te wachten. Met hun laatste energie slepen ze hun koffers achter zich aan de trein in. Thuis zien ze een brief liggen van het Centraal Justitieel Incassobureau. Hun auto heeft een bekeuring gekregen vanwege te hard rijden. De man laat zich in zijn stoel vallen. De vrouw zucht en zegt: "Laat haar dat maar terugbetalen door hier in huis alles te komen schoonmaken". Dat is het laatste dat ze die avond nog tegen elkaar zeggen.

"Zeg Bakema, heb jij soms vliegtuigen zitten spotten?" vraagt Keizer aan Bakema.

"Hoezo?" vraagt Bakema verbaasd.

"Ik zie dat er iemand 663 km/uur heeft gereden, dat is zo ongeveer de snelheid van een opstijgend vliegtuig boven Amsterdam". Keizer laat hem de gegevens op zijn computer scherm zien.

" Nee hoor, ik heb een bon uitgeschreven voor 63 km/uur. Dus dat kan niet kloppen", zegt Bakema terwijl hij zich het zweet van het voorhoofd wist.

"Nou daar zijn ze dan mooi mee weggekomen" lacht Keizer.
Nog twee jaar en dan kan hij eindelijk van zijn pensioen gaan genieten.