Voorbereidingen

Het is altijd weer een grote stress: het voorbereiden op de vakantie. Waar ga je naar toe, wat neem je mee en vooral: wat mag je niet meenemen. Dit jaar is het extra lastig want we gaan niet ver weg. Als je met het vliegtuig naar bijvoorbeeld Thailand gaat dan is het inpakken niet zo moeilijk, want er mag maximaal 20 kg bagage mee. Maar als je zo'n 200 km verderop gaat en je bent maar met z'n tweeën in een fatsoenlijke auto dan is het dus heeeel erg moeilijk om te beslissen wat je thuis laat. Neem ik bijvoorbeeld dat boek van Dolf Jansen nou wel of niet mee. En neem ik het dunne italiaanse woordenboek mee of de dikke van Dalen. Dat zijn dus grootse dilemma's waar je bijkans behoorlijk van in de stress kan schieten. Nu zul je zeggen: laat dat italiaanse woordenboek maar thuis want dat heb je in Nederland niet nodig. Ik wil mij echter deze vakantie goed voorbereiden op onze vakantie in Italië. Dus het woordenboek gaat mee. Samen met diverse andere goede voornemens die ook enkele kilo's zwaar zijn. Voorlopig heb ik nog een paar uur om de belangrijkste beslissingen over de bagage te nemen. Morgenvroeg is het dan zover en gaan we op reis. Ik vrees dat ik vanacht vanwege de opwinding geen oog dicht zal doen.

De zegen van de vooruitgang

Als je nu al meer dan een week niet in Nederland bent geweest en ook niet op de hoogte bent gebleven van de ontwikkelingen in Nederland dan zul je schrikken als je terugkomt. En als je dat terugkomen nog meer dan 2 weken uitstelt zul je ontdekken dat Nederland compleet veranderd is. Die informatie achterstand kun je eenvoudig overbruggen met moderne technologie ...... dacht ik. Dat is echter niet zo en ik ben er ook achter gekomen waarom dat niet werkt. Maar eerst, wat is er in Nederland veranderd, of liever gezegd: wat zou er kunnen veranderen, want de toekomst kun je nooit exact voorspellen. Vroeger, in de tijd dat links aan de macht was en een rigoreus einde maakte aan allerlei rechtse hobbies, hebben we ook afscheid genomen van Suriname. Na vele ontwikkelingen en onderlinge moordpartijen is het in Suriname nu zover dat ze een drugscrimineel en moordenaar als president hebben benoemd. Dat is gebeurd via democratische verkiezingen. Wij roepen daar schande van, maar wij hebben daarover natuurlijk niets te zeggen. Mogen wij iemand die het niet zo nauw neemt met de rechtsstaat weigeren ons land binnen te komen, ook al is hij democratisch gekozen? Daar kun je vraagtekens bij zetten. Zeker als je naar ons eigen land kijkt. Ook wij hebben een partij met een leider die de rechtsstaat niet zo belangrijk vindt en van mening is dat je de grondwet best mag negeren als het gaat om mensen die een ander geloof hebben dan jezelf. Ook deze leider is democratisch gekozen (wat is democratie toch een slechte bestuursvorm) en heeft kans op een leidende positie in ons land. Misschien toch geen gek idee om naar Suriname te verhuizen, daar weet je tenminste zeker dat je door een crimineel wordt bestuurd, in Nederland blijft de twijfel knagen. Het afscheid nemen van linkse hobbies brengt ons op hetzelfde niveau als een ontwikkelingsland en dat is dus wel even schrikken als je na 6 weken weer terugkomt in Nederland.
Als reiziger in den vreemde kun je dus mogelijk bij terugkomst constateren dat Wilders en de PVV toch in het kabinet zijn gekomen. Alleen al daarom zou ik op de hoogte willen blijven van de ontwikkelingen in Nederland. Maar helaas, men beperkt zich tot: "bij ons gaat het goed en hoe gaat het bij jullie?". Ik had op zijn minst een analyse verwacht van de turbulente politieke situatie in Thailand met de vraag in hoeverre er parallellen zijn met de formatie in Nederland. Immers, ook in Nederland moet de Koningin haar gezag laten gelden nadat paars niet langer de favoriete kleur is. In allebei de landen spelen kleuren een grote rol: geel, oranje, rood en paars.
Omdat ik dus uitgebreide berichten verwachtte heb ik een stuk moderne electronica aangeschaft om er voor te zorgen dat er via het internet grote hoeveelheden informatie kunnen worden opgeslagen. Waar ik echter geen rekening mee had gehouden is dat de huidige maatschappij niet meer de tijd neemt voor uitgebreide analyses. Waar wij vroeger uren gebogen zaten over de telex om een rapport naar het thuisfront te sturen, is tegenwoordig een kwartiertje internetten al teveel. Waar moet dit naar toe! Voor de volledigheid moet ik er bij zeggen dat de internet schijf inderdaad tergend langzaam is. Maar dan nog! Dus overweeg ik nu dan toch maar om te gaan twitteren zodat ik het contact met de samenleving niet verlies.

Oefening

We hebben vandaag geoefend voor de vakantie. Je kent dat wel, kijken of alle onderdelen van de tent er nog zijn, alle haringen in het vet, etc. Wij gaan dit jaar zonder tent op vakantie, dus dat maakt de controle iets eenvoudiger, maar er blijft nog genoeg over dat fout kan gaan. Daarom vandaag dus geoefend. Eerst de fietsen op de auto laden. Omdat er een nieuwe fiets bij is, betekent dit nauwkeurig afstellen van de fietsendrager. Daarna de TomTom instellen, controleren of de nieuwe kaarten inderdaad goed zijn geladen. En dan op weg. Zo'n oefening moet natuurlijk wel de verwachte omstandigheden tijdens de vakantie nabootsen. Dus besloten wij om naar de binnenlanden van West-Brabant te gaan. Voor de non-geografen onder ons, dat is zo ongeveer het gebied waar je van Nederland naar Belgie gaat, gezien vanuit het standpunt van een Amsterdammer of een Leidenaar. De auto bleek de reis goed te doorstaan, ook het half uur file bleek geen probleem te zijn, een hele opluchting dus. Vanuit Rucphen hebben we een rondje van ruim 60 kilometer gemaakt en de fietsen bleken dit goed uit te uithouden, geen warm gelopen lagers of gesmolten zadels. En mijn hoofd bleek zich keurig egaal rood te kleuren, dus ook dat zit wel goed. Nee wij zijn er klaar voor, laat de vakantie maar komen!

(met dank aan de Volkskrant)

Met ons gaat het goed?

Als je vroeger op vakantie ging dan sprak je af om regelmatig naar huis te bellen om te horen dat alles goed is. Of je keek in de krant bij de oproepen of je naam er bij stond. Tegenwoordig hoeft dat alles niet meer, je kunt ieder moment je mobiel pakken en een sms sturen of gewoon bellen. En als het nodig is ben je dan binnen 24 uur weer terug. Je bent als ouders erg nieuwsgierig om te horen hoe het je kinderen vergaat in den vreemde. Maar je wilt natuurlijk niet zelf bellen, want dat is betuttelen. Dus probeer je het via een omweg: stuur maar een foto op dan kunnen wij ook zien hoe mooi het daar is. En inderdaad krijg je dan de eerste dag 1 foto. Je zou verwachten dat daarop je kinderen voor een indrukwekkend monument staan, lachend en samen met een paar vreemde vriendjes. Maar niets van dit alles. Je krijgt een foto toegestuurd met daarop een beeld van een of ander grimmig kijkende krijger. Leuk! Zou het wel goed gaan daar of is er iets aan de hand? Na een uurtje naar de foto te hebben gestaard was ik er achter: het gaat goed. Maar..... Zoals ik in mijn vorige blog al opmerkte is er in Bangkok een vreselijk noodweer waardoor het helemaal niet leuk is. Dat wil natuurlijk niemand toegeven en daarom krijg je een foto die waarschijnlijk snel even is genomen tussen twee buien door. Even lachen voor de camera is er zeker niet bij want je bent in een vreselijke chagrijnige stemming. Op de foto zie je de volgende donderbuien al weer komen. Dus nu weet ik het zeker: alles is goed.

Onweer

In deze tijden van vakantie is er bij mij een groeiende interesse in het weer in andere landen en dan met name van landen waar familieleden op vakantie zijn. Gedeeltelijk is het jalouzie, maar veel meer nog hoop ik op een moment van leedvermaak. Iedereen die terugkomt van vakantie heeft vrijwel zonder uitzondering fantastisch weer gehad. Het enige acceptabele alternatief is dat je volledig bent weggespoeld met sleurhut en al van een prachtige camping in Frankrijk. Maar ook als men 3 weken lang miezerig weer heeft gehad in Zwitserland en door de dichte mist niet kon zien of de steen waar je over bent gestruikeld op de top lag dan wel in het dal, ook dan zullen de thuisblijvers horen dat het weer fantastisch was. Daarom lees ik nu het internationale weerbericht in de krant, surf de hele avond op internet om uit te zoeken waar het regent. Mij kunnen ze dus niets wijsmaken als ze terugkomen. Vandaag bijvoorbeeld las ik het volgende in de krant:
Amsterdam licht bewolkt 22 graden
Bangkok onweer 32 graden.

Ik ben dus heel benieuwd met welk excuus de vakantiegangers uit Thailand terugkomen. (nee, maar wij zaten niet in Bangkok, toen het even regende waren we in een museum, regen? uh, niets van gemerkt). We zullen de wasmachine alvast laten draaien en de droogtrommel opwarmen, want die kleren zullen behoorlijk stinken als ze nat weer in de koffer gaan en daar 4 weken lang moeten blijven!

Vakantie

De natuur markeert belangrijke gebeurtenissen. Voorbeelden zijn de langste dag en de langste nacht. De lente begint als de temperatuur na de langste nacht voor het eerst binnen 24 uur van 10 naar 20 graden springt. En de vakantie begint als het wereldkampioenschap is afgelopen. Daarom zijn vandaag de dames uitgevlogen naar het zuiden. Want dat is ook nog zo'n prachtig natuurverschijnsel. De vakantie in Nederland is te herkennen aan de trek naar het zuiden. Volgens mij zijn nederlanders de enige vreemde vogels die naar de warmte trekken als het in eigen land warmer wordt. Lees die zin nog een paar keer hardop voor en je begrijp waarom nederlanders vreemde vogels zijn. Maar goed de dames zijn dus uitgevlogen en we zien ze de komende weken niet meer terug. Zo langzamerhand zie ik om mij heen regelmatig mensen wegvallen. Dan zijn ze er even een tijdje niet en dat heet dan een burn-out. Hoewel we in de volksmond spreken van een burn-out oplopen, is het volgens mij correcter om te spreken van een burn-out halen. Want iedereen gaat uit eigen vrije wil op het strand liggen om daar na een paar weken volledig verbrand weer weg te gaan. Dat je daar vervolgens enkele maanden van moet bijkomen lijkt mij dan ook niet meer dan logisch. Zelf heb ik daar geen last van. Al enkele jaren begeef ik me hoofdzakelijk naar het noorden tijdens de vakantie, met hooguit een zijwaartse verplaatsing. Je zou dus kunnen zeggen dat ik iets dichter bij de natuur sta dan de PVV'ers. (even uitleggen: de gemiddelde nederlander stemt volgens de laatste opiniepeiling van de Hond op de PVV, dus kun je de PVV'er beschouwen als de gemiddelde nederlander. Dat de gemiddelde nederlander dat niet leuk vindt heeft hij dus volledig aan zichzelf te wijten. Als hij had nagedacht was dit niet gebeurt). Ook dit jaar zal mijn vakantie zich weer in het noorden afspelen.Dat beloven dus weer interessante blogs te worden.